روحانی به زیباکلام، نامه انتقادی نوشت؟
تاریخ انتشار: ۹ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۰۲۰۸۵
یک منبع آگاه در دفتر رئیس‌جمهور پیشین گفت: این بار هم مانند مورد قبلی (پاسخ به دکتر محقق داماد) عده‌ای نامه‌ای خیالی نوشته و آن را با عنوان جوابیه دکتر روحانی به آقای زیباکلام منتشر کرده‌اند. این متن دارای چنان منطق سست و ادبیات نامعمولی است که هر خواننده‌ای به جعلی بودن آن پی می‌برد. البته این نوع نامه‌های خیالی که سواد و سویه نویسندگانش را برملا می‌کند، با مکتوب کردن سوداهای برخی محافل، سعی در تمرین توزیع اخبار جعلی به شکل کاملا ناشیانه آن را دارد که فهم و دانش مخاطبان شریف ایرانی را دست‌کم گرفته‌اند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: حسن روحانی صادق زیباکلام
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۰۲۰۸۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
خوانش انتقادی مخاطبان چهار نسل از محتوای رسانه‌ای
به گزارش گروه پژوهش خبرگزاری علم و فناوری آنا، این پژوهش با بیان اینکه رسانه پررونق هر نسل، در هر دوران، با نسل‌های دیگر متفاوت است، در تلاش است با ادغام و تطبیق ادبیات بومی و جهانی با یکدیگر، به شناخت هرچه دقیق‌تر و درستتر از مولفه‌های شناخت نسلی در ایران به میانجی رسانه پرمصرف هر نسل دست یابد.
به استناد این پژوهش، در ایران در بین سال‌های ۱۳۴۰ تا ۱۳۶۰، مصرف رسانه‌های چاپی رونق داشته است. در دهه ۷۰ شمسی تا اوایل دهه ۸۰ شمسی، تلویزیون و رسانه‌های تصویری (از جمله ماهواره و ویدئو) جزو رسانه‌های پرمصرف بوده‌اند و در اواخر دهه ۸۰ تا حال حاضر، اینترنت و رسانه‌های نوین به رسانه‌های غالب و پرمصرف تبدیل شده‌ا‌ند. ازاین‌رو، به‌راحتی، نمیتوان نظام ذهنی و ادراکی در میان نسلی که با مطبوعات و یا سایر رسانه‌های چاپی مثل کتاب رشد کرده‌اند را با نسلی که رسانه‌های تصویری و یا اینترنتی در دوران جامعهپذیریشان سلطه داشته است، یکی دانست. همین گزاره هسته اصلی این پژوهش را شکل می‌دهد.
این پژوهش بیان می‌کند تحولات رسانه‌ای و فن‌آورانه، می‌تواند بینش‌ها و نظام‌های ذهنی متفاوتی را در دوره‌های تاریخی مختلف پدیدآورد. به‌طوری‌که مقدمه پدیدآمدن اختلاف‌ها، شکاف‌ها و تمایزات بین‌نسلی باشد. این اختلافات و تمایزات نسلی، موجب تغییر ارزش‌ها، سنت‌ها و فرهنگ‌ها خواهد شد و افراد در سنین و نسل‌های مختلف، نقاط مشترک کمتری را با یکدیگر پیدا میکنند. شکاف نسلی حتی می‌تواند موجب شکل‌گیری گسست‌های اجتماعی، نابودی سنت‌ها، ارزش‌ها، آداب‌ورسوم و اعتقادات و زیرساخت‌های معرفتی‌ارتباطی درون جامعه شود.
این اثر به دنبال فهم دسته‌بندی نسلی براساس ادبیات ارتباطی و رسانه‌ای است. شناخت موضوعاتی همچون شیوه‌های مصرف رسانه‌ای در ادوار مختلف، نظام‌شناختی و ذهنی نسل‌ها، ارزش‌ها، باورها، ویژگی‌های شخصیتی، مقتضیات تاریخی، سیاسی، اجتماعی در این دسته‌بندی اهمیت دارد.
به‌زعم پژوهشگر این اثر، تحلیل خوانش انتقادی از جانب مخاطبان در سنین مختلف، مسیری است که ما را به تمایزات شناخت مخاطبان بین‌نسلی میساند. پیش‌فرض این کتاب، این گزاره است: «منشأ خوانشهای انتقادی از نظام معرفتشناسی هر فرد سرچشمه می‌گیرد و این نظام معرفتشناسی در مقتضیات مربوط‌به هر نسل متناسب با وقایع تاریخی، اقلیمی، سیاسی، مصرفی، اقتصادی، فرهنگی و رسانه‌ای شکل می‌گیرد و این‌ها عوامل شکل‌گیری تمایزات بین‌نسلی است.»
انتهای پیام/
منظور از «خانم بازیگر» در اعترافات تتلو که بود؟